Fluturime Shpirtërore 22

Hiroshima ime ti  !
Si një shpërthim brënda lëkurës , me kufinj të kufizuar , e injoruar nga errësira e brëndshme e këndveshtrimeve të ngushta ….ti mplakesh brënda fytit .
E përveluar nga pluhurat e nxehta të rëna mbi ty, ato që formulojn hartat e planifikimit të ikjes fantamasë , duke vërshuar në toka pjellore , në lugina të gjëlbërta , pyje që marrin frymë pa frikën e fundit të një Amazone…..të ikim …si Anakonda gjarpëruese në fundin e lumit  tënd …e larg të lundrojmë ….atje ….ne një prehër ku nuk ka ndotje , as llave , as tym …veç jetë

Valbona Duraj