Fluturime Shpirtërore 17
Të dish …të dalësh nga jeta jote ,nga rrobat …nga trupi …e përballë saj të rrish me sy të zhveshur nga përkedhelitë …nuk është e lehtë!
Ajo shija e kursimit të realitetit e kritikës të plote me të …të mungon .
Në çdo qoshe të del një arsye …dhe një …edhe një tjeter …dhe përhere del një …po ja une …
E ç’te bejmë ?!…e duam unin !
Por zhvishe meqe e do …e numeroja vërejtjet ,dobësite ,vëri gishtin mbi plage deri sa te degjosh lëngim …aty është shërimi .
Ajo dhimbje që e ndjen se e ke …shëron !
E çpret nga një shpirt i veshur si “mbreti lakuriq” ?
Nuk do doja të ecja para jush si ai …puplangritur e tulërënë .
Janë më të bukur ca njerez që ndrisin në shëmtine e tyre !A nuk ju ka bër vaki të rrini me dikë …të shëmtuar në pamjen e parë…a ndoshta nuk ka atë simpatinë e shikimit të pare por kur ulesh pranë tij e ai shpaloset …mahnitesh ,e sheh si e magjepsur dhe brënda teje pëshperit ….sa i bukur!
Vërtet !Bukuria qëndron tek rrezja që ti fsheh brënda teje,tek paqja me vetën …tek ky bashkbisedim i gjatë pa dorreza ….i zhveshur para syve të shpirtit .
Pa turp për kilet e tepërta ,për hundën e madhe,për këmbet e shtrëmbëra ,për celulitin që nuk maskon dot !
E çrendesi ka !
Ne të shohim në sy dhe atje ….jemi të bukur e të ndryshëm në sytë e të tjerëve!
Mund të jemi të bukur me difekte origjinale !
Valbona Duraj
